هر چند بحران آب و خشکسالی­ های طولانی ناشی از گرمایش زمین در سرتاسر جهان به شکل نگران کننده ای چالش برانگیز شده­ اند، این بحران در ایران ابعاد پیچیده­ تری پیدا کرده است. بحران آب در ایران دو مؤلفه­ اصلی دارد که در بسیاری از شاخص­ های ارزیابی بین المللی دیده نشده­ اند، لیکن این دو عامل با شدت هرچه تمام­ تر بر آتش بحران آب در ایران می­ دمد. مشکل نخست توزیع نامتقارن آب در کشور می ­باشد. به عبارت دیگر منابع آبی در ایران نامتقارن توزیع گردیده­ اند. مشکل دوم مصرف نامتقارن آب در بخش ­های مختلف است. بر اساس آخرین ارزیابی­ ها بخش ­های کشاورزی، صنعت و شرب به ترتیب 92، 1.5 و 6.5 درصد از کل مصرف کشور را به خود اختصاص داده ­اند. در حالی که توزیع مصرف در جهان به ترتیب 70، 22 و 8 درصد می ­باشد. لذا بدیهی است ما در بخش کشاورزی بیش از نیازهای واقعی مصرف آب داریم. این فشار مصرف در بخش­ های داخلی که اتفاقاً کانون­ های کشاورزی ایران می ­باشند، بر دوش منابع زیرزمینی است.